شعری از محمد نصیر توکلی

بهار مثل همیشه بهار خواهد ماند

و گل به مسند خود باوقار خواهد ماند

نسیم، بوسه به موهای یار خواهد زد

دل از حسادت آن ناگوار خواهد ماند

لبان تشنهٔ ما در خیالِ دریاها

همیشه در طلب آب‌شار خواهد ماند

دوباره «سرخ‌ترین» عاشقانهٔ میهن

میان قلب و تن «قندهار» خواهد ماند

شراب مست «هریرود» به «جام» خواهد ریخت

و پای‌بوس بلند «منار» خواهد ماند

زمین اگرچه شود سبز و زرد، تکراری

فقط شکفتن تو ماندگار خواهد ماند

اگرچه عقربه‌ها بی‌قرار می‌چرخند،

دلم به نام تو در یک قرار خواهد ماند!

دوباره ریشهٔ «مریم» به باغ خواهد رفت

بهار و

عشق و

گل و

یار و یار خواهد ماند

توکلی

تغییر پروفایل